30 november 2005

Avond op de Nieuwe Herengracht

Bij de Hortus.

Posted by hafred at 05:01 pm | Comments (0)

Ochtend op de Schippersgracht

Bij de Scharrebierbrug.

Posted by hafred at 03:15 pm | Comments (1)

29 november 2005

Moderne ongemakken (2)

Bij een Windows XP PC, die heel in het begin van de opstartfase stokt met de mededeling NTLDR is missing, is er eigenlijk geen sprake van modern ongemak, maar van een gevoel dat er weer een Windows-ramp op komst is, met het volledig opnieuw installeren van Windows XP - had ik u al verteld dat ik Windows, welke versie dan ook, haat? – het met grote moeite weer werkend krijgen van draadloze netwerkverbindingen, zoeken naar onvindbare cd’s met drivers, muziekbestanden die tijdens installatie reddeloos verloren gaan, enzovoort, kortom het gewone gedoe bij een niet startende PC, dat je zeker een halve dag werk kost, maar in het ergste geval, de hele dag, avond en nacht.

Ik googlede op mijn Powerbook naar een oplossing voor de missende NTLDR en werd verwezen naar www.computerhope.com. Hoop deed leven en het lukt me dankzij de info op computerhoop de NTLDR weer terug te zetten. Natuurlijk startte het kreng nog steeds niet - ik weet het, ik moet ook wat liever tegen die machine doen, maar liefde moet van twee kanten komen - nu was het de bootini die onvindbaar, kapot of in de war was. En oh ja, hal.ddl was ook al missing. Ik vreesde dat de schoonmaak actie door Lisa van de volgelopen harde schijf ietwat uit de hand was gelopen...

In Recovery Console, een soort recouver kamer voor zieke PC’s, moest ik ook die bootini uit narcose kunnen halen, als er tenminste nog een werkende versie van Windows op de harde schijf stond. Er bleek een opdracht bootcfg te bestaan, die je kon uitbreiden met rebuild (ik had inmiddels op mijn Powerbook een tiental tabbladen met allerlei info over het weer werkend krijgen van PC’s openstaan, ik weet dit allemaal ook echt niet zomaar). Begrijpt u het nog? ik blijkbaar nog net (hoewel de uitleg van de DOS-commando's op de site van Microsoft me ook niet veel wijzer maakte) want het ding startte ineens weer op. Vraag niet hoe het kan maar profiteer er van! Pfffft.... langs de rand van de afgrond gelopen, maar er net niet ingevallen. Er is nog computerhoop!

Posted by hafred at 12:53 pm | Comments (0)

28 november 2005

Moderne ongemakken

De verstopte spuitkanalen van de R800. Wit betekent: verstopt

Had ik u al verteld dat ik mijn Epson R800 haat?
Inkjet printers hebben spuitkoppen, spuitkanaaltjes en wat nog meer om inkt te spuiten en te morsen en des te fijner die zijn des te mooier en scherper ze kunnen printen. En des te fijner en kleiner ze zijn, des te fijner ze kunnen verstoppen.

Als ze verstopt zijn zie je dat op een print als een regelmatig streeppatroon. Lelijk, érg lelijk. De oplossing van Epson? De spuitkanaaltjes doorspuiten met inkt. Het is neem ik aan de bedoeling dat de ingedroogde inkt weer een beetje oplost, maar wat je eigenlijk doet is bij elke schoonmaakbeurt een hele hoop inkt weggooien. En je spuit niet alleen dat ene verstopte intpatroon door, maar alle acht (8!) inktpatronen tegelijk. En inkjetprinterinkt heeft ongeveer de prijs van goud.

Gisteren probeerde ik R800 te reinigen - vooral de blauwe inkt was volledig verstopt - maar blies daarmee zoveel inkt door de koppen dat ik de net aangeschafte inktpatronen voor de helft opmaakte.
Resultaat: nog steeds verstopte kanalen, voor 60 euro doorgeblazen inkt en ergernis, kwaadheid en haat voor Epson, die deze techniek bedacht en rijk wordt van doorgeblazen inkt.

Vandaag bestelde ik voor 50 Engelse ponden schoonmaakpatronen die de inkt in spuitkanalen moet oplossen. Komen die schoonmaak patronen van Epson? Nee, natuurlijk niet, die willen dat je ingedroogde inkt met verse inkt oplost. En voor hen inktomzet maakt natuurlijk.

Posted by hafred at 09:41 pm | Comments (4)

27 november 2005

Geen 'Happy hours' meer bij Gambit

Ik schreef het al op Amsterdam Centraal: vanaf volgende week donderdag is schaakcafé Gambit gesloten. Een ramp voor de bezoekers die er 'woonden'. Zaterdagmiddag maakte ik er nog een aantal foto's, waarvan ik er hier een paar laat zien. Hierboven het 'Happy Hour' schoolbord.

Rob, alias Bobbels achter de bar

Posted by hafred at 03:58 pm | Comments (0)

26 november 2005

AC en Gambit in het Parool

Vandaag schreef ik, voor morgen op Amsterdam Centraal, een stuk over het verdwijnen van Schaakhuis Gambit, een ‘huis’ dat mijn broer als tweede huis had. Over het verdwijnen van Gambit schreef het Parool gisteren, waarbij mijn broer, ‘Bobbels’ in het interview, geciteerd wordt. In datzelfde Parool stond een artikel over Amsterdam Centraal waarin een paar citaten van mij. Raar om samen met hem in de krant te staan. Ook leuk. Morgen meer over het verdwijnen van Gambit.

Posted by hafred at 06:22 pm | Comments (0)

25 november 2005

Snow, sleet and rain

Ik bedoel: hagel, regen en wind! Amsterdam schudt op haar grondvesten...

Voor liefhebbers van de Oosterkerk: de groene aliens marcheren op naar de Oosterkerk....

Posted by hafred at 12:34 pm | Comments (1)

24 november 2005

Ook in lijn met UW zintuigen?

Jaag de tollenaars de tempel uit! (Even uit het hoofd een bijbelcitaat.)

Posted by hafred at 03:39 pm | Comments (1)

23 november 2005

Logboek Zorgverlening

Om een of andere reden is het Logboek Zorgverlening wat werd aangelegd toen mijn vader ziek werd en thuis verzorgd moest worden in de grote doos terecht gekomen waarin ik mijn administratie van de afgelopen jaren bewaar. Nu ik -laat als altijd met de spullen voor de aangifte van 2004 bezig ben - voor 5 december moet ik de spullen klaar hebben - kwam ik weer het logboek tegen.
Ik lees het altijd, elk jaar weer even door. Het verslaat de laatste drie maanden van mijn vader’s leven en het blijft ontroerend om over hem en mijn moeder te lezen en het zorgt ervoor dat ik herinneringen aan hen niet laat wegzakken in de grijze massa.

Ik probeerde er in die maanden vaak te zijn en deed dan bijvoorbeeld boodschappen voor hen bij de Dirk in de Bilderdijkstraat. Het boodschappenlijstje was door mijn vader zo samengesteld dat ik op de route naar de kassa alles precies kon vinden in de volgorde waarop de boodschappen op het lijstje stonden. Er was - voor mij en mijn vader - één probleem: ik nam soms een andere route door Dirk dan hij in gedachten had en dan kon ik vaak niet meer vinden wat hij wilde hebben. Ik heb nu eenmaal een supermarkt paranoia en als die toeslaat wil ik graag snel naar buiten.
Zo ook op zijn laatste middag. Ik had boodschappen gedaan, maar niet alles kunnen vinden wat er op het lijstje stond. Daar was hij pissig over en hij ‘begreep echt niet waarom ik dat nou niet kon vinden’. Een beetje boos gingen we uiteen.
Die middag, een paar uur nadat ik weg was werd ik gebeld door de mevrouw van de thuiszorg die zei dat het snel achteruit met hem ging en dat we snel moesten komen. Terwijl mijn broers en ik bij hem zaten kwam de huisarts en die maakte een van de laatste aantekeningen in het logboek. In die aantekeningen lees je over de morfine die hij kreeg om de pijn te verzachten, maar ook de zin ‘Pastor Nedersticht in aantocht’ zijn katholiek pastor, die hem nog moest komen troosten en voorbereiden op zijn tocht naar, laten we zeggen, het hiernamaals.
Volgens mij is zo’n logboek nu bijzonder. Met alle achteruitgang van zorgverlening thuis wordt zoiets waarschijnlijk niet meer gemaakt, omdat je thuis niet meer zo verzorgd wordt. Voor mij roept dat logboek telkens in ieder geval die tijd, zijn volkomen helder zijn tot aan die middag en zijn vredig inslapen op. Zeker na het stukje van gisteren over het katholicisme stond hij me weer heel helder voor de geest.

Posted by hafred at 09:30 pm | Comments (3)

22 november 2005

Geestelijke volksgezondheid

Gisteren moest zoon Tycho een interview met iemand houden als opdracht voor Nederlands. Hij had al een paar dagen geleden aangekondigd dat hij mij wilde interviewen, maar waar het over moest gaan, dat wist hij nog niet. Het ging plotseling over geloof.
Hier volgt zijn uitgeschreven versie van het interview van gisterenavond:

Ik zat me af te vragen wie ik moest interviewen me vader of me oma van mijn moeders kant. Maar het leek mij interessanter, omdat ik me ook voor geloof interesseer, mijn opa van me vaders kant door mijn vader te interviewen. Aan gezien ik hem nooit goed heb leren kennen leek mij dit leuk.

Vraag 1 Je bent katholiek opgevoed, hoezo ben jij atheïst geworden?
Ben ik atheïst geworden? Ik kan vagelijk nog wel in iets geloven maar waarin weet ik niet. Kunnen we niet gewoon bij het begin beginnen?

En zo gezegd zo gedaan

Wat is het ‘’begin’’dan?
Het begin? Bij mijn opvoeding misschien ? Dat je altijd maar braaf mee werd gesleept naar de kerk en naar een school ging die wat met de kerk had te maken. Mij vader stemde op een partij die met de kerk had te maken. Vanaf het begin word je geïndoctrineerd met het katholieke geloof, wat wel een mooi geloof is hoor, het kan allemaal veel erger.

Wat is er dan mooi aan het katholieke geloof?
Zo’n geloof of het nou katholiek of protestants is die geloven in een hemel. Het katholieke geloof zorgt ervoor dat je kan biechten en de pastoor of de kapelaan zegt het is je vergeven het niet meer uit maakt wat je hebt gedaan, iemand vermoord of iemand opgelicht dan staat god weer achter je. Niet zoals het protestantse geloof dat is alleen maar hel en verdoemenis.

Wat is het positieve dan aan het katholieke geloof?
Ik moest allerlei dingen leren. Allerlei katholieke dingen. (’Er bestaan trouwens ook katholieke dieren volgens Gerard Reve). Je moest dus dingen leren zoals waartoe zijn wij op aarde? Het antwoord op deze vraag was om hier op aarde en in het hiernamaals gelukkig te zijn , Nou !!!! wie wil dit nou niet? Dat leerde je niet bij de protestanten die gingen alleen maar uit van een hiernamaals en hier op aarde moest je lijden. Verder is er wel een gekke paus maar ja dat moet je dan maar op de koop toe nemen.

Maar even terug naar je vader, wat had hij nou eigenlijk met de kerk?
Die was nog veel erger geïndoctrineerd door de kerk dan ik, maar dat was gewoon in die tijd zo. Hij was natuurlijk trouw katholiek maar hij zat ook bij een katholieke vakbond en een katholieke vereniging. En je trouwde natuurlijk met een katholiek. En je stemde natuurlijk ook op een katholieke partij.
Mijn huis stond op een pleintje en tijdens de verkiezingen hing er een groot KVP(katholieke volks partij) bord en daar was ik altijd heel trots op dat was het wel in die tijd.

Hoe beïnvloede de katholieke kerk je vader en zijn gezin leven?
mijn moeder was natuurlijk ook katholiek dus die beïnvloede ook het gezinsleven. Als je het achter af beziet was het natuurlijk behoorlijk. We gingen naar katholieke scholen ik ging dan naar een katholieke jongens schools jij zit nu op een vage gemengde vaag geloof school maar ik ging dan naar de jongens mulo. En op de lagere school werden wij zo geïndoctrineerd dat mijn broer Ton wou gaan studeren voor witte pater die de zonderlinge in Afrika gingen bekeren. Die hadden het echt nodig. Ik was ook nog mis dienaar natuurlijk.

Heeft Ton zijn plannen om witte pater te worden nog door gezet?
Nou ja volgend mij is hij nog steeds witte pater, tja voor Adobe dan. Hij verkondigt nu het Adobe geloof - haha wat heb je in me water gedaan haha?
Na zijn lagere school moest hij in intern op het seminarie gaan wonen in Driehuis Sowieso is dat vrij vreselijk hij zal ook wel op een gegeven moment getwijfeld hebben aan het geloof. Dus nee, pater is ie niet geworden.

En je andere broer Rob hoe is het met hem gegaan en zijn geloof even in een noten(d)(r)op?
Ik heb geen idee of hij ergens in gelooft. Vast niet want hij is de meest intellectuele van ons drieën en ik geloof ook niet dat hij veel Gerard Reve heeft gelezen maar daar kan ik me in vergissen.

Als je er zo op terug kijk heeft het katholieke geloof je dan slecht of goed beïnvloed?
Ik geloof in ieder geval dat het me niet slecht heeft beïnvloed. Sowieso heb ik me er zonder problemen los van kunnen maken. Het heeft me een hele hoop kennis en achtergrond geven die voorkomen in de boeken. Als je helemaal godloos was opgevoed kan je Gerard Reve niet lezen omdat die het altijd over het katholieke geloof heeft. Dan weet je dus alles van Maria enzo, de heilige drie-eenheid.

Hoe heb je, je zonder problemen van het katholieke geloof kunnen los maken?
Voor jezelf wel want daar geloof je op een gegeven moment niet meer in. Niet in een vagevuur waar je moest lijden omdat je gezondigd hebt daar kon je op een gegeven moment niet meer in geloven en ik weet niet zeker of me vader daar nog in heeft geloofd. Maar ja je gaat nog wel elke zondag met je vader en 2 broers naar de kerk en op een gegeven moment zegt er iemand ‘’ik ga niet meer mee hoor naar die ongein’’. En dan denk je: ik ga ook niet meer mee naar die ongein. Ik weet niet meer wanneer ik dat dacht hoor, ik zal zo’n 12, 13 of 14 zijn geweest.

Wat vonden je vader en moeder hier van dat jullie niet meer mee gingen naar de kerk?
Ik zie me vader nog wel weg lopen in zijn eentje richting de kerk dat vond ik wel heel zielig. Maar ja het moest gewoon je kon moeilijk elke zondag daar de tegeltjes ging zitten tellen zoals ik elke zondag deed daar werd ik een beetje gek van. Dus het was beter voor mijn geestelijke volksgezondheid.

Waar was je moeder dan als je vader naar de kerk ging?
Die was thuis omdat die niet naar buiten durfde. Maar thuis bij ons kwam de pastoor op woensdagochtend wel de heilige communie brengen. Dan moest je dus een altaartje dekken met kaarsen enne dan hield de pastoor een prevelementje en dan kreeg mijn moeder de communie. Leuk wel hoor.

Hoe is het met je vader en zijn geloof afgelopen?
Mijn vader was wel een moderne katholiek ging naar een moderne kerk hij stemde niet meer op de KVP (CDA) hij ging nog wel altijd naar de kerk maar het was toch wel een ander soort kerk als waar hij mee was op gegroeid, vind ik wel mooi eigenlijk.

Maar om maar even op de begin vraag terug te komen en ik je hele godsdienstig levensverhaal aangehoord heb: ben je nou atheïst?
Ik denk dat een katholiek mij wel atheïst zou noemen en een protestant ook. Maar ik weet ook niet precies wat er is tussen hemel en aarde...

Posted by hafred at 04:14 pm | Comments (2)

21 november 2005

Link Wray

(Volkskrant 21 november)

Ooit zag ik Link Wray met Robert Gordon in Paradiso. Natuurlijk speelde hij ook toen Rumble. Prachtig...
Lees meer over hem op zijn website www.linkwraylegend.com.

Posted by hafred at 12:10 pm | Comments (1)

19 november 2005

Rita, bedankt! (3)

Spandoeken gezien tijdens een korte wandeling door de stad.

Posted by hafred at 05:16 pm | Comments (0)

18 november 2005

Oosterkerk (zoveel)

Volgens Rufus ben ik qua tekst op dit moment niet geïnsprireerd. Wie zal het zeggen. Nu ja, hij in ieder geval. Vanavond zwermde de maan weer rond de Oosterkerk. Dit is het moment waarop hij net opkwam.
De teksten komen wel weer. Someday.

Posted by hafred at 11:19 pm | Comments (1)

17 november 2005

Veertje

Als ik vandaag niet rekeningen moest maken, moest overleggen en allerlei andere werkzaamheden moest verrichten (3 maal moest), dan had ik de hele dag in de digitale donkere kamer gezeten, waar ik had getrokken aan curves, adjustment layers had aangemaakt en de resultaten als panorama in elkaar had gestichted.
Toen ik vanmorgen naar de Fredlee’s liep, waren er tussen de buien door fantastische wolkenpartijen en zon. De herfst is de maand met de meest uiteenlopende contrasten op één dag. Van heftige regen, smerige vuilgrijze wolken, tot pluizige veertjeswolken en alles daar weer tussen in. Tel daarbij op de zon die er af en toe tussen door piept, waardoor de natte takken extra glans krijgen: ik krijg er niet genoeg van.

Vanmorgen dus, onderweg, trok er een regenbui weg of kwam er een aan, het zat er net tussen in. Dit is het Entrepotdok, vanmorgen. Ik maakte er twee panorama’s van (het zal niet). De eerste was vrij aardig geslaagd, maar het haalde aandacht weg van de wolken, waar het me eigenlijk om ging. In de tweede versie haalde ik één foto weg en zette ik de huizen recht in Photoshop met het lens distortion filter. Ik vind hem mooier, maar ja wie ben ik?

De eerste versie, met een beetje te extreem groothoekeffect

De tweede versie, met meer nadruk op de wolken

Posted by hafred at 09:37 pm | Comments (0)

16 november 2005

Panorama's vanaf het balkon (2)

Als Bavink zich herhaalt en God, dan mag ik het ook. Altijd maar dat uitzicht, die veranderende luchten. Eind van de middag kwam er een enorme bui aan, de zon dook achter de wolken en kwam weer te voorschijn. Dit schoot ik om kwart voor vijf, om vijf over vijf was het panoramaatje klaar (dat u niet denkt dat ik alleen maar bezig ben met die $#@#$@! panorama's.)

En dit was een paar dagen geleden, zonnig helder. Ook mooi.

Posted by hafred at 07:11 pm | Comments (2)

15 november 2005

Verpakkingen (3)

In Verpakkingen (1) beloofde ik een stukje over de nieuwe koffieverpakkingen van Douwe Egberts, de vierkante zachte verpakkingen van hun Select koffies. Vroeger zaten deze verschillende soorten koffie in zo’n hard, vacuüm gezogen pak, dat pffffff... deed als je het openknipte en waarbij je de heerlijke koffiegeur opsnoof. De nieuwe verpakking wordt afgesloten door een kunststof velletje, geplakt bovenop een harde rechthoekige rand. In het midden van dat velletje zit een ventiel, dat geen lucht binnen moet laten, maar door koffie geproduceerde gassen eruit. Zo althans beweert Douwe Egberts op haar site: ‘Door het speciale éénrichtingsventiel kunnen de gassen die tijdens het afkoelen van de koffie ontstaan onsnappen uit de verpakking. Door dit ventiel kan geen buitenlucht bij de koffie komen. Hierdoor gaat er minder aroma verloren in het productieproces. Bij een vacuüm verpakkings-proces moeten de koffies na het branden en malen eerst een periode aan de buitenlucht afkoelen/ontgassen. Tijdens dit afkoelproces gaan aroma’s verloren. Vervolgens wordt de koffie vacuüm-gezogen – tegelijkertijd met de lucht, worden hier ook lekkere koffie-aroma’s weggezogen.’

We geloven ze op hun woord, hoewel ik bij de nieuwe verpakking niet het idee had dat de gezette koffie nu ineens een veel lekkerder aroma had gekregen. DE zegt eigenlijk: ‘die oude vacuüm verpakte koffie verliest dus teveel van haar aroma om nog lekker te zijn, deze geheel vernieuwde koffie wordt, onmiddellijk na het branden, nog gloeiend heet in de zachte dozen gestort en heeft daardoor veel meer aroma.’ Dat is mooi. Wat ik niet geloof is dat er zo’n enorm onhandige harde rand bovenaan de verpakking moet zitten. Die rand zorgt voor morsen en maakt het bijna onmogelijk om het pak koffie nog behoorlijk te legen of af te sluiten. Die rand irriteert niet alleen mij, er komen ook vragen bij DE over binnen. Bij sommige mensen blijkt het maatschepje door die rand niet meer in de verpakking te passen. Vandaar natuurlijk deze vraag aan DE (ik citeer):

‘Mijn maatschepje past niet in de verpakking? (Een vraag is dit natuurlijk niet. De vraag zou moeten luiden: Waarom kan ik mijn maatschepje niet meer gebruiken bij dit rot-pak? H.F.)
Bij een ‘normaal’ vacuüm-koffiepak kan het pak vervormd worden waardoor allerlei koffieschepjes erin passen. De opening van het Arôme-pak heeft een harde rand, hierdoor passen grote maatschepjes niet in het pak. We raden u aan om een kleiner maatschepje te kopen of om koffie te doseren met een eetlepel.’

DE zou moeten vertellen waarom ze deze harde rand, waardoor een onvervormbaar pak, hebben gemaakt. Dit pak kan je niet eens dichtvouwen om die heerlijke aroma te behouden, die harde rand voorkomt dat.

Ons maatschepje past nog wel in de verpakking, het probleem met die harde rand is dat er altijd koffie op wordt gemorst, je het onderste niet uit dit pak kunt halen omdat de laatste koffie er alleen wild schuddend uit te halen valt en dat bij het opendoen van dit pak elke keer spontaan koffie op de rand van het pak terechtkomt en op het aanrecht valt. Bovendien blijft er vaak een stuk plastic van de bovensluiting aan die rand plakken, waardoor er nog meer gemorst wordt. Wie heeft deze rand bedacht? Waarom moet deze rand er zijn? Wat zijn dit voor morsige pakken?

Bij het googlen op ‘Koffie’ en ‘Ventiel’ kwam ik uit bij Simon Levelt, die ook een dergelijk ventiel in hun pakken gebruikt. Ook vanwege de voortuitgang. Alleen hebben die pakken niet zo’n stomme rand; die pakken kan je gewoon weer dichtvouwen.

Ik kan me alleen maar indenken dat de rand bij DE slechts vorm is en geen functie.

Posted by hafred at 04:25 pm | Comments (2)

14 november 2005

God is eentonig

God is eentonig. God vervalt in herhalingen. Heb je niet zelf duizend maal dezelfde sloot gezien, dezelfde twee bomen, ieder aan een kant van de weg, de zelfde strakke blauwe lucht in ‘t Noorden en den zelfden wazigen, wittigen horizon in ‘t Zuiden, duizend maal een ruitje de wolken zien weergeven, duizend maal gekeken naar de strepen die de lantaarns maken in ‘t water van een stil grachtje? En heb je ooit twee maal ‘t zelfde gezien? Nooit.
(Nescio, uit Boven het Dal)

Ik moet de laatste dagen weer enorm aan Nescio denken, aan zijn beschrijvingen van altijd dezelfde luchten, die altijd anders zijn. Vanavond reed ik terug vanuit Zoetermeer naar Amsterdam, terwijl de avond viel. Achter me kleurde de lucht steeds roder, het blauw van de lucht voor me werd vermengt met roze. Ik dacht aan het uitzicht bij de Fredlee’s, dat ik al tientallen keren had vastgelegd. Vanmorgen weer, toen de lucht blauw was, de hemel helder. Ik had er al snel weer een panorama van gemaakt. Die van vanavond, die ik niet kon fotograferen, was schitterend hoorde ik van Mrs. Fredlee, maar dat zag ik rondom me heen ook wel.
Niet getreurd, God vervalt in herhalingen, dus zo’n rode lucht is er binnenkort weer, maar dan heel anders. En die foto boven dit stukje?
Die is van vorig jaar. Ik verval ook in herhalingen.

Posted by hafred at 09:47 pm | Comments (0)

13 november 2005

Rita, bedankt! (2)

Voor Amsterdamcentraal leverde ik vandaag 'Spandoeken':

‘Waarom zijn het alleen krakers die spandoeken over Verdonk hebben hangen’, vroeg mijn zoon, toen ik, net na het Journaal van donderdagavond, pisnijdig op mijn weblog een foto met een tekst tegen Rita Verdonk plaatste. ‘Ik neem aan dat er wel meer zijn die zo denken, maar die hangen misschien geen spandoeken op,’ antwoordde ik. Misschien word je later als je ouder bent niet meer zo woedend dat je een spandoek aan je huis hangt?

Lees hier verder.

Posted by hafred at 12:51 pm | Comments (0)

11 november 2005

Panorama's vanaf het balkon

Eergisteren alweer, was het een schitterende zonsondergang, die redelijk tam begon, maar eindigde in een dramatisch rood/oranje lucht. Tussen de bovenste en die er onder, zit een tijdsverschil van een half uur. Eigenlijk werd de lucht daarna nog steeds roder, maar dat kon ik niet meer fotograferen, want daarvoor had ik een statief nodig.

Deze maakte ik vanmorgen, toen het flink motregende. Grauw, grijs. Maar ook mooi.

Posted by hafred at 04:41 pm | Comments (0)

10 november 2005

Rita, bedankt!

Ik voel me adekwaad!

Posted by hafred at 09:49 pm | Comments (0)

09 november 2005

Bohemian Rhapsody: eruit!

Illustrator Eliane Duvekot schreef op haar weblog dat ze had meegestemd voor het kiezen van het top 2000 lijstje van Radio 2. Haar reden om mee te stemmen was een goede: door mee te stemmen hoopte ze Bohemian Rhapsody, dat al jaren de eerste plaats vasthoudt, van die eerste plaats te stoten. Een nobel doel, waar ik graag aan meewerkte. Mijn lijstje is het volgende:

1. Creedence Clearwater Revival - Have you ever seen the rain
2. Cuby & the Blizzards - Window of my eyes
3. Elvis Costello - I want you
4. Gram Parsons - 1000 dollar wedding
5. Ian Dury & Blockheads - Sex and drugs and rock'n roll
6. Jeff Buckley - Hallelujah
7. John Hiatt - Lipstick sunset
8. Little Feat - Willin'
9. Mama's & Papa's - California dreamin'
10. Van Morrison - Moondance

Mrs. Fredlee maakte ook een lijstje:
1. ABBA - The winner takes it all
2. Dolly Parton - I will always love you
3. Leonard Cohen - So long Marianne
4. Moody Blues - Go now
5. Ray Charles - Georgia on my mind
6. Bob Dylan - Lay lady lay
7. Four Tops - Walk away Renee
8. Dusty Springfield - You don't have to say you love me
9. Rolling Stones - Tell me
10. Roxy Music - Jealous guy

Op beide lijstje staan de liedjes niet in volgorde van voorkeur en ze zijn ongetwijfeld als we het morgen opnieuw zouden doen weer anders. Ik zou er in ieder geval House of the rising sun van de Animals opzetten.
Gaat u ook helpen Bohemian Rapsody van de troon te stoten? Doe ons een lol en stuur ons ook uw lijstjes... (e-mail hafred@lindalee.nl)

Posted by hafred at 04:41 pm | Comments (17)

08 november 2005

Panoramaatje bij Post CS

Vanmorgen onderweg tussen Centraal en de Fredlee's maakte ik even snel dit beeld van de werkzaamheden voor Post CS op de loopbrug, bestaande uit 3 foto's. Daar na - even zo snel - in elkaar gemonteerd met de Panorama Factorij.

Posted by hafred at 05:50 pm | Comments (0)

07 november 2005

Huilen gezocht

De hemel huilt…
De tranen rollen over het raam…

In de statistische gegevens die er over dit weblog bijgehouden worden is allerlei interessante informatie te vinden. Onder andere via welke zoektermen de lezer op het weblog terecht is gekomen. Opvallend deze maand is dat er in deze eerste week al vier mensen hebben gezocht op Huilen. In de totale vorige maand waren dat er twee en de maand daarvoor ook twee. Wie zoekt er op huilen? Waarom zoek je op huilen? Waarom deze maand in een week al vier? Misschien is het antwoord op de laatste vraag: omdat de herfst nu echt begonnen is, maar zeker weten doe je dat niet. Staat het huilen de zoeker nader dan het lachen, is er iemand in de omgeving van de zoeker die voortdurend in tranen uitbarst? Wat wil de zoeker weten? Wat wil de zoeker vinden?
Ik keek via Google wat een zoektocht naar Huilen oplevert. Je komt uit bij huilbaby’s, bij het wetenschappelijk standaardwerk over huilen bij volwassenen, nog veel meer over onverdraaglijke huilbaby’s, maar bij de Fredlee’s kwam ik niet uit. Daar word ik nu weer droevig van.

Posted by hafred at 04:30 pm | Comments (0)

06 november 2005

Tegenvoeters

Een kleine simpele illustratie vergt vaak veel meer aandacht en inzet dan je zou denken op het eerste gezicht.
Bijvoorbeeld een kleine 5x6cm zwart/wit/wash illustratie voor een schoolboek met tekst:
'Nieuwe-Zeeland........ligt zo'n beetje recht onder jouw voeten. Vanuit Nederland gezien lopen de Nieuwe-Zeelanders op hun kop, met hun voeten naar ons toe. Daarom worden ze ook wel onze tegenvoeters genoemd!'
Met instructies van de uitgever :
'Op een leuke manier tegenvoeters illustreren.'
Na veel peinzen, eerste ideeën schetsen, peinzen, schetsen, schetsen, veranderen, schetsen, overleggen, schetsen, weer veranderen, schetsen kwam ik uiteindelijk uit op een totaal ander idee dan de eerst schets.
Het schetsleven en creëren van deze illustratie kan je hier in volgorde bekijken.

Posted by Mrs. Fredlee at 04:23 pm | Comments (1)

05 november 2005

Verkouwe. Loopneus

Vandaag geen warrige entry. Toen ik zonet wat wilde gaan typen druppelde ik zo heftig op het trackpad van mijn Powerbook, dat er niet meer viel te 'muizen'. De cursor ging door het vochtige trackpad alle kanten op, behalve de kant op die ik wilde dattie ging. Dus er viel ook niet warrig te schrijven.
Morgen is er weer een dag. Ook voor verkouden mensen.

Posted by hafred at 06:29 pm | Comments (1)

04 november 2005

Regenpanorama vanuit Post CS

Tijd voor een panorama, dat ik een tijdje geleden maakte vanachter de ruiten op de elfde etage van Post CS. We waren naar binnen gevlucht voor een fikse regenbui, die u in de verte kan zien wegtrekken. Door de regendruppels op de ruiten krijgt het iets impressionistisch. (Vind ik dan, maar als u er anders over denkt: ook goed.)

Posted by hafred at 01:28 pm | Comments (2)

03 november 2005

Wonderschone lucht

Bij het lezen van de digitale NRC viel me deze combinatie op: een banner van Shell samen met de kop in de krant. Toeval bestaat niet. Wat het toeval bedoelt, dat weet je dan weer niet.
Shell is in ieder geval onze beste vriend als het om schone lucht gaat. En deze regering ook. Dat was vandaag te zien op de nieuwe 80 kilometer zones bij Utrecht op de tekst-lichtbakken langs de weg. De ambtenaar, die deze tekst bedacht heeft, moet wel een dichter zijn:

Schonere lucht
Voor
U
(nieuw electronisch scherm)
Door
U
Dank

Posted by hafred at 06:00 pm | Comments (1)

02 november 2005

Reve Revival

Ik las het brievenboek van Reve en van Oorschot Briefwisseling. Mooi. Aandoenlijk soms. Hartverscheurend ook. Je volgt onder andere de ontstaansgeschiedenis van Op weg naar het einde en van Nader tot u. Je leest over de wisselende verhouding tussen Reve en van Oorschot. Het is duidelijk dat van het Reve zijn eigen weg ging. Als hij in zijn kop had dat ie naar een andere uitgever wilde - die hem meer betaalde? Die de boeken mooier uitgaf? Die hogere oplages haalde? Of voor wat voor reden dan ook - dan ging hij, al hij had wat aan van Oorschot beloofd - bijvoorbeeld het beroemde boek over het Violet en de Dood.

De brieven beginnen vaak met 'Lieve Geert' en 'Lieve Gerard', maar als het moeilijker werd, dan werd het 'Beste Gerard' en 'Beste Geert' of schreef Reve briefjes met 'L.S.' als aanhef aan de uitgeverij. Het is moeilijk om te lezen als van Oorschot bijna bedelt om een nieuw boek, of als hij zijn contracten verlengd wilt hebben voor de oude boeken en dat Reve dan geen antwoord geeft. Vader en zoon: zo voelden ze het soms; uitgever en auteur: zo ging het vaak.
Op een gegeven moment begon ik me enorm aan Reve te ergeren, wat een nare man, van Oorschot, wat een aardige uitgever.
Om het allemaal weer in perspectief te krijgen - het gaat tenslotte om de boeken van van het Reve - las ik deze week Nader tot u, vervolgens Op weg naar het einde en daarna nog een stel brievenboeken, waaronder Brieven van een Aardappeleter.
Wat een prachtig proza is het toch, ik was eigenlijk bijna vergeten hoe mooi. Op weg naar het einde en Nader tot u zijn nog steeds even prachtig, met met Reve's worstelingen over God, Religie, Homosexualiteit en de Dood. En met de Drank natuurlijk. En zijn sombere proza is leuk. Het beurt je op.
Ik keek waar de Reve’s boeken op dit moment worden uitgegeven: bij L.J. Veen waar Reve uiteindelijk terecht is gekomen. En er is nog maar een minimaal aantal titels verkrijgbaar. Tijd voor een grote Reve revival.

Posted by hafred at 05:52 pm | Comments (0)

01 november 2005

Wet van Mrs. Fredlee

De hoeveelheid rotzooi die ik om me heen verzamel, verbaast Mrs. Fredlee in het geheel niet meer. In tegendeel, ze ziet er een wetmatigheid in: de wet van Parkinson, een wet waar ik geen weet van had. Ik leerde vroeger over de wet van Avogadro, van Buys-Ballot, van Archimedes, van Moore, maar niet die van Parkinson.
Ik begreep wel wat Mrs. Fredlee bedoelde: je kunt een steeds groter kastje naast het bed voor me neerzetten, het kastje zal altijd overvol zijn. Het kastje naast mijn kant van het bed is al een aantal malen vervangen door een groter kastje, maar veel meer plek is er niet gekomen. Nu is het het een klein boekenkastje met daarop en daarin op dit moment twee camera’s, verschillende opladers, stapels oude kranten en vooral veel boeken, heel veel boeken. Terug naar de wet van Parkinson.

In 1958 formuleerde Cyril Northcote Parkinson die wet aldus (ik citeer): 'Arbeid dijt uit naarmate er meer tijd beschikbaar is voor zijn voltooiing’. Parkinson kwam tot dit inzicht bij de bestudering het Britse Ministerie van Koloniën. Hij stelde vast dat het aantal ambtenaren van dit ministerie in de loop der jaren steeds toenam. Veel opmerkelijker was echter dat dit aantal niets te maken had met de omvang van de koloniën. Sterker nog: terwijl het aantal Britse koloniën na de Tweede Wereldoorlog sterk afnam, bleef het aantal ambtenaren bij het Ministerie van Koloniën toenemen!
Inmiddels zijn er veel variaties op de wet van Parkinson, waarschijnlijk lang niet allemaal van hemzelf afkomstig. Dit is er bijvoorbeeld een: Parkinsons Datawet. De hoeveelheid data neemt toe totdat de ruimte die voor de opslag ervan beschikbaar is, is gevuld. En nu is er weer een nieuwe, de variant van Mrs. Fredlee: De hoeveelheid rotzooi die Mr. Fredlee om zich heen verzamelt, neemt toe totdat de ruimte die voor de opslag ervan beschikbaar is, is gevuld.

Posted by hafred at 05:29 pm | Comments (0)