Terug naar waarover ik wat wilde schrijven. Ik las een bespreking in het Parool van een ‘nieuw’ boek van Bob den Uyl, een novelle die blijkbaar ontdekt is, en nu uitgegeven en volgens de recensent niet echt goed. Ik pakte meteen een oude Bob den Uyl uit de kast - ze lagen voor het grijpen, want Mrs.Fredlee had alles tenslotte geordend. Hoewel. Ik moest toch zoeken want ze hadden een speciaal plankje gekregen, omdat ik zo’n liefhebber ben van Bob den Uyl, echter het plankje in een van de verspreid staande kasten kon ik net even niet vinden. Ze stonden niet bij Nescio, of Reve, of bij de dikke van der Heijdens. Ook niet bij Elschot. Waar dan toch? Ze hadden een speciaal plekje gekregen bij Carmiggelt. (Zelf uitgekozen die plek, alleen weer helemaal vergeten. Bij de andere Nederlandse boeken die op alfabet waren gestald, stonden ze niet. Daar stonden andere favorieten. A.Alberts bijvoorbeeld of Voskuil. Er zijn te weinig plankjes voor favorieten.) - Een Zwervend bestaan als een van mijn favoriete.
Ik dacht, ik citeer iets moois, leuks van hem, om de lezer van het weblog aan te zetten tot het lezen van heruitgaven van Den Uyls werk. Ik was echter even vergeten dat hij prachtige, lange barokke zinnen schreef, met uitgebreide uitwijdingen als tussenzinnen en dat een citaat u, lezer, - als u niets weet van Bob den Uyl - niet veel wijzer zou maken.
Ga hem lezen. Zijn reisverhalen, zijn observaties over het gewone leven - bijvoorbeeld over welke rij je moet kiezen in het postkantoor (vooral niet achter dames met bontjassen gaan staan, of achter 65-plussers), over de onmogelijkheid tijdens een radiovoorlezing het woord ‘bruidsmeisjes’ uit te kunnen spreken (breidsmuisjes), en zijn bezoek aan de TT te Assen. Geen idee wat er allemaal van hem op dit moment te koop is, maar koop het. En lees het.