« Pinkspalkje | Main | Brekebenen »

03 oktober 2005

Pink (2)

De pink breken van je linkerhand blijkt, als je linkshandig bent, niet ideaal. Voor het rammen op een toetsenbord maakt het niet zoveel uit. Ik typ toch maar met twee vingers, dus die pink is bij het schrijven met een toetsenbord niet nodig. De pink is ook niet het zogeheten muisvingertje, waarmee je klikt op de muisknoppen en waarmee je het scrollwieltje ronddraait. De pink lijkt tot niets te dienen. Je wijst er niet mee, je kunt er je middelvinger niet mee opsteken (niet dat ik dat zo vaak doe, maar ik kon even niet zo snel een ander doel voor de middelvinger verzinnen), het is niet de ringvinger (hoewel ik - normaal gesproken - wel een ring aan mijn pink, de linkerpink, draag, maar die kon ik er nog net afstropen voordat de zwelling dat onmogelijk maakte). Pink! Waartoe zit je aan mijn hand?

De gestrekte pink zit in ieder geval wel in de weg bij het schrijven met een pen (het verbaast me hoe vaak ik eigenlijk nog met een pen schrijf. Bijvoorbeeld een adres op een enveloppe, of het formulier dat ze bij het American Bookcenter wilde dat ik invulde voor een kortingskaart). Bij het schrijven sleept de gestrekte pink als een onhandig aanhangsel over het tafelblad en zorgt ervoor dat je de pen niet goed kan vasthouden.
Bij het schenken vanuit een volle pot thee mis ik hem in ieder geval wel. Daarbij geeft de pink extra steun. Bij het snijden van groenten kan ik minder kracht zetten, maar dat kan ook komen omdat de pink nog pijn doet. Bij het gitaarspelen is de pink onontbeerlijk, dat is een ding dat zeker is. En G-, C- of D-akkoord kan ik nog wel pakken, maar een F of een Bmineur: onmogelijk.

Posted by hafred at 03 oktober 2005 10:58

Comments

gitaristen die hun pink niet gebruiken zijn nep!

behalve david gilmour van pink floyd

maar die heeft zijn band er al naar vernoemd

Posted by: Rufus at 03 oktober 2005 16:02

Bij het bespelen van de meeste muziekintrumenten kun je eigenlijk niet zonder een pink, da's dus niet alleen bij gitaar zo. Zo noemen strijkers (vioolen enzo - niet die Duitse rotjes) de pink wel eens de 'stuurvinger'. Want bij het vasthouden en bewegen (sturen) van de strijkstok speelt die pink de belangrijkste rol. Overigens speel ik het G akkoord meestal wel met pink :-) En buiten de muziek heb je idd niks aan zo'n pink. Behalve als je een ontvoerder bent - maar dat is weer een heel ander verhaal.

Posted by: Herbert at 04 oktober 2005 18:13